«МИНЕ МИН ИТКӘН АВЫЛ»

Туган җиремне яратам,

Туган җирдә яшим мин.

Иң беренче сүзләремне,

«Әттә», «әннә» дидем мин.

Рәхмәт сиңа, туган җирем,

Урман-кырларың өчен.

Чишмәләрең чыңлаганы,

Кояш балкыган өчен.

Кошлары сайрап торганга,

Кырлар иркен булганга,

Аланнарда безне көтеп,

Җиләк пешеп торганга.

Туган җирем! Рәхмәт сиңа!

Татлы суың эчердең.

Коендырдың елгаларда -

Мең ләззәтлек кичердем.