– Ни дисәң дә, вакыт тиз үтә шул... Быел Зөһрәне мәктәпкә түгел, вокзалга озатасы булачак, – дип быел 11 сыйныфны тәмамлаган Зөһрәнең әти-әнисе өстәл алдында сөйләшеп утыралар иде. Бер яктан, алар кызлары өчен бик сөенәләр, аның белән горурланалар – имтиханнарын да шактый югары балларга тапшырды, ә икенче яктан, әлбәттә, һәр ата-ана шикелле, баласын икенче шәһәргә – яңа юлга озату алар өчен бик борчулы булды.
