ҮЗ КӘЕФЕБЕЗНЕ ҮЗЕБЕЗ КҮТӘРӘБЕЗ – 5 ЫСУЛ

• Кәефеңне төшергән нәрсәне кәгазь битенә яса. Начар кәефеңне кеше кыяфәтендә дә, куркыныч зат итеп тә, абстракт формада да ясый аласың. Ә аннан кәгазьдән очкыч ясыйбыз һәм аны тәрәзәдән очрабыз (чүп савытына да очырырга була!).


• Өскә таба тартылабыз. Умыртка сөяген турайтып, кулларны өскә сузып, кояшка таба тартылабыз. Күз алдыңа китер, синең баш очыңда – таҗ (корона). Синең кебек патшабикә (патшага) юк-барга игътибар итеп, моңаеп утыру килешми! ;-)


• Дустыңны, туганыңны яки күршедәге әбине берәр тәмле әйбер белән сыйла. Җавап итеп, “рәхмәт” ишетерсең һәм елмаюлы караш күрерсең. Ә инде якын-тирәдә берәү дә юк икән, үз-үзеңне сыйла. Һәм рәхмәт әйтергә дә онытма.


• Көзгегә карап, үзең-үзеңә елмай. Бәлки, башта елмаясы да килмәс. Тик син бирешмә. Без елмайганда организм автомат рәвештә бәхет гармоны бүлеп чыгара. Урамда очраучыларга елмаеп кара. Берәрсе сиңа да елмаеп җавап бирер.


• Әйдә, мәгънәсез шигырь язабыз. Нәрсә күрәсең, шул сүзгә рифма уйлап тап. Китап! Кораб! Күлмәк! Чүлмәк! Шигырең абсурдрак булган саен, елмаерга сәбәп тә күбрәк булыр.

 Ә син кәефең төшкән чакларда аны күтәрү өчен нинди ысуллар кулланасың? Язып җибәр!

Зилә САБИТОВА әзерләде