8 МАРТКА ХАТЫН-КЫЗЛАР ТУРЫНДА ШИГЫРЬЛӘР

И хатын-кыз, и изге зат!

Син – җирнең фәрештәсе!

Сүзләр аздыр, килә сиңа

Хис белән эндәшәсе...

Күзләрең – күл, чәчләрең – төн,

Керфекләрең – ярымай,

Кыйгач кашың – кош канаты,

Йөзең алсу алмадай!

Син – кояшы, син – чәчкәсе,

Син – бизәге җиремнең!

Син – сагышы, син – балкышы

Һәм – син моңы җырымның!

И хатын-кыз – иң гүзәл зат,

Җиһанда син бер – тиңсез!

Ул карашың, ул назларың...

Тормыш ямьсез ул синсез!

Син көчле – кирәк чагында,

Көчсез ир кочагында.

Кадерләп карап яшисең

Син гаилә учагын да!

Кайчагында – йомшак песи,

Кайчагында – керпе син!

Матур сүзләр яратасың,

Бездән күпкә хисле син!

Кайчагында син – тыныч күл,

Кайчагында – җил-давыл.

Кайчак – ялкын, кайчак – салкын:

Аңлавы сине авыр...

И хатын-кыз – илаһи зат!

Камил синең бар ягың.

Каршылыклар белән тулы

Зур сере син дөньяның!

И хатын-кыз – алиһә зат!

Килә серең чишәсе.

Кешелеккә җан өрүче

Син – тормышның чишмәсе!

Наил Касыймов

Хатын-кыз ямьсез булалмый

Хатын-кыз ямьсез булалмый,

Хатын-кыз чибәр була!

Шуны күрмәгән ир-ат ул,

Әлбәттә, җүләр була.

Хатын-кыз ямьсез булалмый,

Юньсезе булыштыра…

Кайчакта чип-чибәрләр дә

Күңелне кырыштыра.

Хатын-кыз ямьсез булалмый –

Күрә белергә кирәк,

Хатын-кызның күңеленә

Керә белергә кирәк!

Хатын-кыз ямьсез булалмый –

Ул шулай яратылган…

Күпмесенә сокланылган,

Күпмесе яратылган!

Хатын-кыз ямьсез булалмый!

Яратсаң, ул нурлана!

Болай да матур хатын-кыз

Тагын да матурлана!

Хатын-кыз ямьсез булалмый –

Хатын-кыз матур, матур!

Хатын-кызны моннан соң да

Ир-атлар матурлатыр!

Хатын-кыз ямьсез булалмый

Яратылса, яратса…

Шул хатын-кыз – кичләр җитсә,

Шул хатын-кыз – таң атса!

Роберт Миңнуллин

Яшерен-батырын түгел, хатын-кызга

Күңел йомшак булды гомергә,

Шуның аркасында туры килде

"Беспартийный" булып йөрергә.

"Ул йөри" дип, затлы исемнәрдән,

Орденнардан мәхрүм иттеләр,

"Йөрмәүчеләр" йөргән олы юлдан

Ипләп кенә читкә типтеләр.

Күрмәсәм дә сизеп, тоеп тордым

Хатынның да салкын карашын.

Уңга китәр чакта, сулга киттем,

Гадәтләнгәч – кая барасың?!

Барасың да, кайтмый каласың да,

Тәүбә итәсең дә... вәссәлам!

"Вәссәлам" дә, ләкин бер атнадан

Кабатлана шул ук мәсьәлә.

Яшерен-батырын түгел, хатын-кыз, дип,

Чәчләр, тешләр бетте кырылып...

Ләкин һаман, матур кызлар үтсә,

Каһәр генә суксын!

Карап калам артка борылып.

Әнгам Атнабаев

И хатын-кыз!

Сүнәр иде тормыш,

Син булмасаң, әгәр дөньяда.

Искерсә дә жирдә дәвер-гасыр,

Нәфислегең синең өр-яңа.

Адәм генә түгел, галәм бүген

Уйлый кебек синең турыңда.

Кеше заты династиясенең

Киләчәге синең кулыңда.

Йөзләреңне керсез хисләр белән

Изгелегең белән балкытып,

И, жаным, дип әйтеп куюыңда

Нәкъ бер кочак кояш бар кебек.

Бүтән көндә сине хөрмәтләүдә

Без, ир-атлар, бераз талымсыз.

Бүген исә рыцарь-егетләрчә,

Кулларыңны үбеп сәлам бирә

Ирләр заты сиңа, хатын-кыз!

Марат Кәбиров

Хатын-кызсыз өйләр – тәм-тозсыз,

учак – утсыз, суыткыч – бозсыз,

сыер – сөтсез, күңел –үксез,

шигырь – юк сүз!..

Ренат Харис

Мин - хатын-кыз. Әгәр аңлыйм дисәң,

Нидән шатланганын күңелемнең,

Яшь бөрегә кояш булып елмай -

Ачылганын аның күрерсең...

Җылы кирәк... Миңа җылы кирәк!

Хатын-кыз да язгы бөре күк -

Җан җылысын бүләк итә алсаң -

Тамырымда яшәр тереклек...

Мин - хатын-кыз. Әгәр аңлыйм дисәң,

Нидән боекканын җанымның,

Очар кошның канатларын кис тә,

"Син - ирекле!" диген... Ялганнан

Канат киселгәндәй бәргәләнәм.

Сулар һавам беткән шикелле...

Кысма, зинһар, минем ирегемне -

Мин болай да бары синеке...

Мин - хатын-кыз. Шуңа үз-үземне

Аңламаган чаклар булгалый -

Әле көләм шашып, әле елыйм,

Мин - җирнеке үзем, үзем - хыялый...

Әле күктә очам, әле җиргә төшәм,

Иртән - сөям, кичкә - күрәлмыйм...

Нигә Ходай шулай яраткандыр,

Мин үзем дә - ышан! - беләлмыйм...

...Мин - хатын-кыз. Бергә булыйк, дисәң,

Минем белән, зинһар, көрәшмә...

Үзгәртмичә генә ярат! Үзгәрәлмам.

Мин - хатын-кыз... Димәк, фәрештә!

Халисә Ширмән

Мин хатын-кыз. Минем белән авыр.

Миннән башка кыен меңәр кабат.

Йөз халәткә кереп төрләнсәм дә,

Бүген нинди булсам, шулай ярат.

Мин хатын-кыз. Чык тамчысын күреп,

Яшь тамчысы балкыр битләремдә.

Елак та мин, нечкә күңелле дә.

Хатын-кызмын: сүзләр – хисләремдә...

Көчсезмен мин. Әмма яратканда

Күперләрне яндырырлык янам...

Таш диварлар авар, кыя таулар

Буйсынырлар шушы көчсез җанга.

Мин яратсам – бар барлыгым сөя,

Тугрылыгым – булат ныклыгыдай.

Бар дөньясы гаеп такканда да

Мин ышанам синең хаклыгыңа.

Мең кат үләм, мең тереләм көнгә,

Хисләремнән үзем тынсыз калам.

...Бүген нинди булсам – шулай ярат,

Мин барыбер син теләгән булам...

Гөлнара Сабирова