Таулар, таулар… Җирнең, табигатьнең көчен, матурлыгын, куәтлеген тасвирлаучы таулар янында бар яшәеш, мәшәкатьләр тузанга әйләнеп югала. Мәһабәт таулар сине үз кочагына ала да, егәрлеге белән тыныңны кысып, бер мәлгә сүзсез калдыра. Кешеләр тауларга эстетик матурлыктан тыш рухи азык эзләп бара. Шундыйларның берсе – мин.