КУЛДАН ЯЗУ - ҮЛЕ СӘНГАТЬ?!

23 гыйнварда Язу рәвеше көне (День Почерка) билгеләп үтелә, аны икенче төрле кулдан язу көне дип тә атап йөртәләр. Әлеге көн 1977 елдан бирле уздырыла, аны каллиграфик язуны саклау максаты белән гамәлгә кертәләр, чөнки киләчәктә кулдан язуның үле сәнгатькә әйләнү ихтималы зур. 

Шул хөрмәттән бүген сезгә язу рәвеше турында берничә кызыклы факт тәкъдим итәбез:

1. Язу рәвешенең кешенең характерына бәйле булуын филоссоф Аристотель, Теофраст, Деметрий Фалерскийлар ук әйткәннәр.

2. Графология кешенең язу рәвеше һәм характеры арасындагы бәйләнешләрне өйрәнә.

3. Язу рәвешеннән чыгып, кешенең характерын ачыклар өчен хәрефләрнең зурлыгы, формасы, кайсы якка таба авышуы һ.б.лар исәпкә алына.

4. Язуы зуррак булган саен, кеше аралашучанрак була. Вак итеп язучылар, гадәттә, оялчан була һәм аралашырга яратмый.

5. Түгәрәкләп язарга яратучылар – ачык, киң күңелле, игътибар үзәгендә булырга яраталар. Озынча язуга өстенлек бирүчеләр – үз-үзләрен яратучылар, эгоистлар.

6. Матур, тигез язулы кешеләр гадәттә тыныч холыклы һәм ныклы ихтыр көченә ия була.

7. Бөек шәхесләр арасында ямьсез һәм аңлаешсыз язулы кешеләр дә байтак. Мисал өчен, Лев Толстой шундыйлардан. Аның язуын хатыны гына аңлый торган була. Сүз уңаеннан, ул аның “Война и мир” әсәрен берничә тапкыр күчереп язган (!!!).

8. Язу дәвамында сүзләре өскә таба менеп китә торганнар – оптимистлар, ә инде аска таба төшеп китүчеләр – пессимистлар.

9. Кайберәүләрнең язу рәвеше һәрдаим үзгәреп тора. Бу аларның иҗат кешеләре булулары турында сөйли.

10. Гадәттә, киң итеп, җәеп язучылар - актив, яңалыкка омтылучан кешеләр. Аңлап булмаслык язу ияләре - энергияле, әмма ваемсыз һәм авырлыкларга тиз бирешүчән.